De Azawakh is een elegante, slanke, middelgrote, kortharige windhond met een lang, droog fijngevormd hoofd met matige stop, zachtmoedige, amandelvormige ogen en een hangend oor. Het trots gedragen hoofd, de lange slanke hals, de fjingebouwde ledematen en de diepeborst bij de opgetrokken smalle korte lendenen benadrukken voor alles elegantie en rastypische verschijning. De huid is dun en zacht, de vacht is dicht, kort en zacht. De vachtkleur varieert van licht zandkleur via alle schakeringen van roodzandkleurig tot donker bruin (ook de gestroomde variant komt voor: kijk naar onder andere Elkez, HV). Karakteristiek zijn de witte aftekeningen vooral aan de voeten (witte sokken, HV), maar ook op de borst, het hoofd en de staart. Deze vereiste aftekeningen kunnen in grootte sterk varieren. Het gangwerk is dansend.

Algemene informatie over de Azawakh

Met zijn verschijning in de zeventiger jaren op de tentoonstellingen heeft de Azawakh de windhondenwereld met een tot dan toe niet bekende variant van de oosterse windhonden verrijkt. Het is een oud en tot voor enkele tientallen jaren terug in het land van herkomst op topniveau gefokt ras, dat door importen in Frankrijk en iets later in het toenmalige Joegoslavie in Europa en dan vooral in Duitsland (er zijn in Duitsland ongeveer 200 exemplaren van dit ras) een nieuw tehuis gevonden heeft. In Nederland bevonden zich in 1990 slechts minder dan 10 Azawakhs (inmiddels zijn dit er circa 20, HV).

Naamgeving

De toenmalige fokkers van de Sloughi en dan vooral de Franse, kwamen in het geweer tegen de nieuwe importen. Zij verkondigden dat dit geen Sloughi's waren en ze hadden vooral heftige kritiek op de witte aftekeningen, die volgens hen niet typisch waren. Een en ander resulteerde in een afsplitsing van de "nieuwe" honden tot een eigen, afzonderlijk ras op het Kynologisch Wereldcongres te Verona, Italie in 1980. Sedert dat ogenblik staat het ras bekend als Azawakh (soms Sloughi-Azawakh, voorheen ook TouaregSloughi). Het andere ras, dat al sedert het begin van de twintigste eeuw in Europa bekend was, werd en wordt nog steeds Sloughi genoemd. De twee rassen worden voldoende verschillend geacht om voor verschillende kampioenschaps- en Beste-van-het-Ras-titels te strijden op tentoonstellingen.

Oorsprong

Het oorspronkelijke thuisland van de Azawakh zijn de eindeloze steppen en de halfwoestijn van de zuidelijke Sahara en de Sahel-zone. Geografisch omvat het verspreidingsgebied de Sahel regio van de landen Mali, Niger en Tschaad. In het grensgebied van beide staten ligt het Azawakh-dal, een meer dan 1000 km lang en tot 40 km breed uitgedroogd rivierdal. Hieraan heeft het ras in Europa zijn naam te danken. In dit dal leven de traditionele bezitters, de reizende nomaden van Berber-afstamming, die in Europa bekend zijn onder de Arabische aanduiding "Touareg". De in blauwe gewaden gekleed gaande Touareg zijn het woestijnvolk bij uitstek en zij heersten over de centrale Sahara vanaf de middeleeuwen tot halverwege de vorige eeuw. De zuidelijke Touareg-stammen zijn bekend om hun hoogstaande fok van runderen, paarden en kamelen en vormden met hun diepgaand gevoel voor de natuur en het individu ook dit edele windhondenras, dan uitstekend op de bruikbaarheid in het ruwe, bijna mens-onvriendelijke klimaat afgestemd is. De culturele en geografische isolatie van de Touareg heeft de schoonheid en de oorspronkelijkheid van het ras voor ons bewaard. De droogte van de laatste tientallenjaren in de Sahel-zone, het onophoudelijke opdringen van de woestijn en de grote politieke, culturele en economische ontwikkelingen in de nog jonge Sahel-landen hebben tot een zeer ernstige bedreiging van het hondenbestand geleid. In zekere zin zijn op het laatste ogenblik zeer edele en typische exemplaren van dit oude windhondenras naar Europa gebracht en kon men met nakomelingen hiervan het voortbestaan van dit schitterende ras verzekeren.

De Azawakh is een elegante, slanke, middelgrote, kortharige windhond met een lang, droog fijngevormd hoofd met matige stop, zachtmoedige, amandelvormige ogen en een hangend oor. Het trots gedragen hoofd, de lange slanke hals, de fijngebouwde ledematen en de diepeborst bij de opgetrokken smalle korte lendenen benadrukken voor alles elegantie en rastypische verschijning. De huid is dun en zacht, de vacht is dicht, kort en zacht. De vachtkleur varieert van licht zandkleur via alle schakeringen van roodzandkleurig totdonker bruin (ook de gestroomde variant komt voor: kijk naar onder andere Elkez, HV). Karakteristiek zijn de witte aftekeningen vooral aan de voeten (witte sokken, HV), maar ook op de borst, het hoofd en de staart. Deze vereiste aftekeningen kunnen in grootte sterk varieren. Het gangwerk is dansend.

Karakter

De Azawakh is een trotse, zelfverzekerde, zelfstandige hond, die eenzelfde karakter toont als de mensen van het volk waar hij, lang voordat de honden naar Europa kwamen, mee samen leefde. De trots en zelfstandigheid kunnen makkelijk begrepen worden als men bedenkt, dat de Touareg nooit meer dan een of twee dieren gelijktijdig hadden, welke als jagers, maar ook als waakhond een functie vervulden. Ook aan het temperament van de Azawakh moeten aantal woorden gewijd worden. Als er ooit een ras is geweest, dat niet voor een ieder geschikt is, is het de Azawakh. Het zijn fijnbesnaarde, zeer gevoelige, intelligente dieren, vergelijkbaar met een Arabisch volbloedpaard. Een Azawakh heeft een bijzonder nauwe band met zijn eigenaar, zonder enige vorm van onderdanigheid. Ze zijn ongelooflijk snel in hun reactie en vergeten niet gauw iets. Een Azawakh heeft een sterk ontwikkeld gevoel voor hierarchische verhoudingen, maar kan snel en heftig uitvallen. De grens tussenspelen en vechten is soms bijzonder smal, vooral als de hierarchie nog niet beslist is; wat begint als een onschuldig spelletje kan om een geringe reden plots omslaan in een serieus gevecht. Voor hun eigenaar en de familie is een Azawakh erg lief en bekoorlijk. Ook aanhankelijkheid en een grote mate van "eager to please" is een Azawakh niet vreemd. Het is echter van zeer groot belang, dat de eigenaar duidelijk laat zien wie de baas is. Consequentie en liefde zijn hierbij de sleutels; een ijzeren vuist in een fluwelen handschoen is noodzakelijk. Strenge behandeling en africhting zijn uit den boze en hebben veelal een averechts effect. De Azawakh erkent de mens als zijn superieur, mits deze zich superieur maar niet tiranniek opstelt. Vrienden en kennissen worden geaccepteerd zodra ze bekend zijn, voor die tijd wordt de kat duidelijk uit de boom gekeken. De hond moet als een volwaardige huisgenoot behandeld worden en is absoluut ongeschikt als kennelhond.

Beweging

Ondanks zijn fijngebouwdheid is de Azawakh zeer robuust en absoluut niet kleinzerig. Hij bezit een enorm uithoudingsvermogen en een zeer soepel gangwerk. Met zijn temperament moet de Azawakh zijn energie regelmatig kwijt kunnen. Eenmaal per dag moet een Azawakh zich, liefst in alle vrijheid, kunnen uitleven. Naast de gewone wandelingen moet hij zich los van iedere lijn of band kunnen bewegen, rennen en spelen.

Wie bereid is het eigenzinnige karakter van de Azawakh te accepteren en hem aan zijn eigen leven te laten deelnemen, die heeft in hem een liefdevolle en trouwe vriend gevonden.

Originele bron

Deze website maakt gebruik van cookies om je de beste ervaring te bieden. Verdere informatie is te vinden in de privacyverklaring en onder cookies.